Lotopałanka to latający ssak, występujący zarówno w lasach tropikalnych na indonezyjskich wyspach oraz północnej Australii, w lasach eukaliptusowych, jak i okresowo chłodnych lasach Tasmanii i południowej Australii. Bardzo dobrze przystosowuje się do obecności człowieka, dlatego jest popularnym, egzotycznym zwierzęciem domowym. Co warto wiedzieć o lotopałance przed jej zakupem?
Lotopałanka — systematyka i zasięg występowania
Lotopałanki (Petauridae) to grupa ssaków nadrzewnych, charakteryzujących się zdolnością do szybkiego skoku dzięki specjalnym błonkom między kończynami. Wśród nich można wyróżnić 12 gatunków, występujących w Australii, Nowej Gwinei i na wyspach wokół tych obszarów.
Systematyka
Lotopałanki są częścią rzędu Diprotodontia, do którego należą także koale, kangurowate czy wombatowate. Wśród lotopałanek wyróżnia się dwie podrodziny: Petaurinae i Dactylopsilinae. Pierwsza z nich obejmuje większość gatunków, m.in. lotopałankę zwyczajną (Petaurus breviceps) czy lotopałankę pstrą (Petaurus norfolcensis), podczas gdy druga to tylko jeden gatunek – lotopałanka filipińska (Dactylopsila trivirgata).
W obrębie podrodziny Petaurinae wyróżnia się także kilka grup gatunków: Petaurus, Gymnobelideus i Acrobates. Pierwsza z nich to najliczniejsza grupa, obejmująca m.in. wymienione wcześniej gatunki. Gymnobelideus to gatunek nadrzewny z Tasmanii, natomiast Acrobates to gatunek występujący tylko na obszarze Nowej Południowej Walii.
Zasięg występowania
Lotopałanki zamieszkują głównie obszary tropikalne i subtropikalne Australii oraz Nowej Gwinei, ale spotkać je można również na mniejszych wyspach wokół tych obszarów. Największa różnorodność gatunkowa występuje w lasach deszczowych i lasach eukaliptusowych.
Zwierzęta te odgrywają ważną rolę w ekosystemie, zwłaszcza jako rozsiewacze nasion i zdobywcy pokarmu dla drapieżników nadrzewnych, takich jak węże, drapieżniki z rodziny Dasyuridae czy ptaki drapieżne.
Jak wygląda lotopałanka karłowata?
Lotopałanka karłowata osiąga długość ciała około 15-20 cm, a jej ogon mierzy zwykle około 25 cm. Jest to zatem stosunkowo niewielkie zwierzę. Jej sierść jest miękka i jedwabista, o barwie cynamonowej, dlatego też lotopałanka karłowata bywa nazywana lotopałanką cynamonową. Cechą charakterystyczną tego gatunku są duża, ciemna plama na twarzy oraz duże, ciemne oczy, które ułatwiają jej nocne przemieszczanie się.
Lotopałanka karłowata jest zwierzęciem bardzo zwinny i zręcznym. Jej błonki lotne, które umożliwiają przemieszczanie się między drzewami, składają się z fałd skóry rozpiętych między kończynami przednimi i tylnymi. Są one umocowane na kościach ramion, przedramion, udach i piszczelach. Dzięki temu lotopałanka karłowata jest w stanie skakać na odległość nawet do 50 metrów między drzewami.
Ile żyje lotopałanka karłowata?
Średnia długość życia lotopałanki karłowatej w niewoli wynosi około 12-14 lat, ale w dzikich warunkach może być znacznie krótsza. W przyrodzie te małe torbacze muszą radzić sobie z wieloma zagrożeniami, w tym z drapieżnikami, brakiem pożywienia i trudnymi warunkami atmosferycznymi. Lotopałanki karłowate są także narażone na utratę swojego naturalnego siedliska w wyniku wycinania lasów i innych działań człowieka, co może prowadzić do skrócenia ich życia.
O ile w dzikiej przyrodzie średnia długość życia lotopałanki karłowatej jest trudna do określenia, istnieją badania, które sugerują, że może wynosić od 4 do 6 lat. Lotopałanki karłowate są zwierzętami terytorialnymi, a samce i samice żyją oddzielnie, z wyjątkiem okresu godowego. Lotopałanki karłowate są aktywne nocą, a w ciągu dnia odpoczywają w gniazdach, które budują w dziuplach drzew.
Lotopałanki karłowate są zwierzętami socjalnymi i żyją w grupach. W grupach tych mogą znajdować się do 10 osobników, choć zazwyczaj jest to około 4-5 osobników. W grupie dominuje jeden osobnik, a pozostałe są podporządkowane.
Lotopałanka karłowata — żywienie
Lotopałanka karłowata jest zwierzęciem wszystkożernym, co oznacza, że spożywa zarówno mięso, jak i rośliny. W naturze żywi się głównie nektarem, pyłkiem, kwiatami, owocami, nektonem (insekty zbierane w locie) oraz małymi kręgowcami, takimi jak jaszczurki, ptaki i małe ssaki. Lotopałankom karłowatym udało się również zaadaptować do żywienia w środowiskach ludzkich, gdzie regularnie korzystają z pożywienia pozostawionego przez człowieka, takiego jak owoce, warzywa, słodkie soki i miód.
Wśród pokarmów roślinnych, jakie spożywa lotopałanka karłowata, nektar jest jednym z najważniejszych źródeł pożywienia. Udaje im się go wykryć dzięki wyostrzonej percepcji wzrokowej i węchowej, a także dzięki długiemu językowi, którym może sięgnąć do kwiatów, z których zbiera nektar. W skład diety lotopałanki karłowatej wchodzą również owoce, takie jak figi, banany, winogrona i kiwi, które stanowią źródło węglowodanów oraz błonnika.
W przypadku lotosów karłowatych żyjących w niewoli, ważne jest, aby zapewnić im odpowiednią dietę, która składać się powinna z wysokiej jakości, specjalnie przygotowanych pokarmów. Dieta powinna zawierać około 70% składników roślinnych, takich jak nektar, pyłek, owoce i warzywa, a także 30% białka pochodzącego z mięsa, takiego jak mięso drobiowe, wieprzowe lub cielęce. W diecie tych zwierząt należy unikać produktów mlecznych, ponieważ są one trudne do strawienia dla ich układu trawiennego.
Lotopałanka — cena
Cena lotopałanki karłowatej zależy od wielu czynników, w tym od miejsca, w którym kupujemy zwierzę, od jego wieku, płci, pochodzenia i od dostępności na rynku. W Polsce ceny te wahają się od 800 do 3000 złotych.
Należy pamiętać, że lotopałanka karłowata jest zwierzęciem egzotycznym, które wymaga specjalnej opieki i wyżywienia. Nie warto jej kupować tylko ze względu na jej wygląd. Dlatego, zanim zdecydujesz się na zakup lotopałanki karłowatej, powinieneś dokładnie zastanowić się, czy jesteś gotowy na tę odpowiedzialność.
Warto też pamiętać, że lotopałanka karłowata to gatunek chroniony w Australii, a wiele zwierząt jest importowanych z tamtejszych hodowli. Z tego powodu, przed zakupem należy upewnić się, czy zwierzę pochodzi z legalnego źródła i czy ma odpowiednie dokumenty.
Lotopałanka — hodowla
W tym artykule omówimy hodowlę lotopałanki karłowatej i jak dbać o te małe stworzenia.
- Wybór właściwej klatki
Podstawowym elementem hodowli lotopałanki karłowatej jest wybór właściwej klatki. Klatka powinna być wykonana z materiałów, które nie zagrażają zdrowiu zwierzęcia, a także powinna być łatwa w czyszczeniu. Klatka powinna być także wyposażona w półki, tunele i drabinki, aby zapewnić lotopałance rozmaite możliwości zabawy i aktywności.
- Odpowiednie warunki oświetleniowe
Lotopałanka pochodzi z ciepłych i wilgotnych regionów Australii, dlatego też ważne jest, aby zapewnić jej odpowiednie warunki środowiskowe. W klatce powinno być utrzymywane stałe, umiarkowane temperatury, w zakresie od 20 do 25 stopni Celsjusza. Klatka powinna także być umieszczona w miejscu, gdzie nie będzie n
